Blog คืออะไร
google_protectAndRun("render_ads.js::google_render_ad", google_handleError, google_render_ad);
มารู้จักความหมาย ของประโยคคำถาม ที่มักจะมีคนถามผมบ่อย ๆ เวลาไปบรรยายตามที่ต่าง ๆ ว่า “Blog คืออะไร” กันดีกว่าครับ
Blog มาจากศัพท์คำว่า WeBlog บางคนอ่านคำ ๆ นี้ว่า We Blog บางคนอ่านว่า Web Log แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ทั้งสองคำบ่งบอกถึงความหมายเดียวกัน ว่านั่นคือบล็อก (Blog)
ความหมายของคำว่า Blog ก็คือการบันทึกบทความของตนเอง (Personal Journal) ลงบนเว็บไซต์ โดยเนื้อหาของ blog นั้นจะครอบคลุมได้ทุกเรื่อง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องราวส่วนตัว หรือเป็นบทความเฉพาะด้านต่าง ๆ เช่น เรื่องการเมือง เรื่องกล้องถ่ายรูป เรื่องกีฬา เรื่องธุรกิจ เป็นต้น โดยจุดเด่นที่ทำให้บล็อกเป็นที่นิยมก็คือ ผู้เขียนบล็อก จะมีการแสดงความคิดเห็นของตนเอง ใส่ลงไปในบทความนั้น ๆ โดยบล็อกบางแห่ง จะมีอิทธิพลในการโน้มน้าวจิตใจผู้อ่านสูงมาก แต่ในขณะเดียวกัน บางบล็อกก็จะเขียนขึ้นมาเพื่อให้อ่านกันในกลุ่มเฉพาะ เช่นกลุ่มเพื่อน ๆ หรือครอบครัวตนเอง
มีหลายครั้งที่เกิดความเข้าใจกันผิดว่า Blog เป็นได้แค่ไดอารี่ออนไลน์ แต่ในความเป็นจริงแล้ว ไดอารี่ออนไลน์เปรียบเสมือน เนื้อหาประเภทหนึ่งของบล็อกเท่านั้น เพราะบล็อกมีเนื้อหาที่หลากหลายประเภท ตั้งแต่การบันทึกเรื่องส่วนตัวอย่างเช่นไดอารี่ หรือการบันทึกบทความที่ผู้เขียนบล็อกสนใจในด้านอื่นด้วย ที่เห็นชัดเจนคือ เนื้อหาบล็อกประเภท วิจารณ์การเมือง หรือการรีวิวผลิตภัณฑ์ต่าง ๆ ที่ตัวเองเคยใช้ หรือซื้อมานั่นเอง อีกทั้งยังสามารถ แตกแขนงไปในเนื้อหาในประเภทต่าง ๆ อีกมากมาย ตามแต่ความถนัดของเจ้าของบล็อก ซึ่งมักจะเขียนบทความเรื่องที่ตนเองถนัด หรือสนใจเป็นต้น
จุดเด่นที่สุดของ Blog ก็คือ มันสามารถเป็นเครื่องมือสื่อสารชนิดหนึ่ง ที่สามารถสื่อถึงความเป็นกันเองระหว่างผู้เขียนบล็อก และผู้อ่านบล็อกที่เป็นกลุ่มเป้าหมาย ที่ชัดเจนของบล็อกนั้น ๆ ผ่านทางระบบ comment ของบล็อกนั่นเอง
ในอดีตแรกเริ่ม คนที่เขียน Blog นั้นยังทำกันในระบบ Manual คือเขียนเว็บเองทีละหน้า แต่ในปัจจุบันนี้ มีเครื่องมือหรือซอฟท์แวร์ให้เราใช้ในการเขียน Blog ได้มากมาย เช่น WordPress, Movable Type เป็นต้น
ผู้คนหลายล้านคนจากทั่วทุกมุมโลก หันมาเขียน Blog กันอย่างแพร่หลาย ตั้งแต่นักเรียน อาจารย์ นักเขียน ตลอดจนถึงระดับบริษัทยักษ์ใหญ่ในตลาดหุ้น NasDaq
เมื่อสองสามปีที่ผ่านมา Blog เริ่มต้นมาจาก การเขียนเป็นงานอดิเรก ของกลุ่มสื่ออิสระต่าง ๆ หลาย ๆ แห่งกลายเป็นแหล่งข่าวสำคัญ ให้กับหนังสือพิมพ์หรือสำนักข่าวชั้นนำ จวบจนกระทั่งปี 2004 คนเขียน Blog ก็ได้รับการยอมรับจากสื่อและสำนักข่าวต่าง ๆ ถึงความรวดเร็วในการให้ข้อมูล ตั้งแต่เรื่องการเมือง ไปจนกระทั่ง เรื่องราวของการประชุม ระดับชาติ
และจากเหตุการณ์เหล่านี้ นับได้ว่า Blog เป็นสื่อชนิดหนึ่งที่ไม่ต่างจาก วีดีโอ , สิ่งพิมพ์ , โทรทัศน์ หรือแม้กระทั่งวิทยุ เราสามารถเรียกได้ว่า Blog ได้เข้ามาเป็นสื่อชนิดใหม่ ที่สำคัญอย่างแท้จริง
สรุปให้ง่าย ๆ สั้น ๆ ก็คือ Blog คือเว็บไซต์ ที่มีรูปแบบเนื้อหา เป็นเหมือนบันทึกส่วนตัวออนไลน์ มีส่วนของการ comments และก็จะมี link ไปยังเว็บอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องอีกด้วย
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ส่งต่อด้วยนะ .นี่โทดนะ
ตอบลบมีคนส่งให้อ่ะ .ขอโทษจริงๆ
อ่านแล้ว อย่าหยุด กรุณาอ่านต่อ เพราะ
คุนได้โดนคำสาปนี้ไปแล้ว…. อ่านต่อ
เลย
เป็น เรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับเด็กคนนึงใน
จ. พิษณุโลก เด็กคนนี้ชื่อนิ้งเป็นเด็กนัก
เรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ สาม วันนั้นเป็น
วันสอบซ่อม นิ้งได้มาที่ รร เพื่อที่จะ
สอบซ่อม ระหว่างที่รอเพื่อน ๆ อยู่นั้น
นิ้ง ก้อเหลือบไปเห็นสิ่ง ๆ หนี่ง เขาเดิน
เข้าไปใกล้ ๆ กับสิ่ง ๆ นั้น มันคือกล่อง
ใส่กระดาษกล่องหนึ่ง นิ้งนั้นไม่รู้ว่าใน
นั้นมีอะไร แต่เขาก้อได้เก็บกล่องนั้นไป
หลังจากที่เขาสอบซ่อมเสร็จแล้ว นิ้ง
และเพื่อน ๆ ก้อกลับบ้านทันที พวกเขา
อยากรู้ว่าในกล่องนั้นมีอะไรซ่อนอยู่ ตก
กลางคืนนิ้งและเพื่อน ๆ ก้อไปสนาม เตะ
เล่นและเปิดกล่อง ๆ นั้น ข้างในกล่องมี
กระดาษสีดำเขียนอยู่หนึ่งแผ่น ใน
กระดาษแผ่นนั้นเขียนไว้ว่า * สวัสดี เรา
ชื่อ”เปลวเทียน”เป็นเด็กนักเรียนคนนึง
เราถูกฆาตกรโรคจิด ข่มขืนและค่าหมก
อยู่ในป่าแห่งหนี่ง ที่นั่นหนาวเหน็บไม่มี
แม้แต่เสียงหายใจของมนุษย์ เรา
พยายามร้องให้คนมาช่วยแต่ก้อไม่มีใคร
มา ตอนนี้เราเหงาเหลือเกิน จะมีใครมา
อยู่เป็นเพื่อนเราบ้างไหม ถ้าเทอไม่
อยากให้เราลากเทอมาอยู่เป็นเพื่อนกับ
เรา จากนี้ไปเป็นเวลา 7 ชั่วโมง ขอให้
เทอก็อปข้อความข้างบนนี้ ส่งต่อให้สื่อ
อะไรก้อได้ เป็นจำนวน 10 coppy แต่
ถ้าเธอไม่ทำตาม อีก 7 ชั่วโมงนี้ฉันจะ
ไปตามเทอมาอยู่เป็นเพื่อน * หลังจาก
ที่นิ้งได้อ่านนั้น เทอก้อไม่เชื่อ และคิดว่า
มีคนมาแกล้งเป็นเพียงแค่เรื่องไร้สาระ
และไม่ยอมทำตาม 7 ชั่วโมงให้หลัง นิ้ง
และเพื่อน ๆ ก้อตาย โดยที่ไม่มีสาเหตุ
**** เรื่องนี้เป็นเรื่องจริง จนถึงขณะนี้
หมอและตำรวจยังไม่สามารถรู้ได้ว่า เด็ก
เหล่านั้นตายได้เช่นไร _ ตอนนี้พวกเท
อได้อ่านกระทู้นี้ ก้อคงได้รับผลกระทบ
เหมือนกันหมด นั่นคือ เทอจะต้อง
copy ข้อความนี้เป็นจำนวน 10 copy
แต่ถ้าเทอไม่ทำตามที่เด็กคนนั้นขอ
เทอจะต้องไปอยู่เป็นเพื่อกับเด็กคนนั้น อีก
7 ชั่วโมงให้หลัง ขอให้พวกเทอทุกคน
โชคดี.......///////
ส่งต่อด้วยนะ .นี่โทดนะ
ตอบลบมีคนส่งให้อ่ะ .ขอโทษจริงๆ
อ่านแล้ว อย่าหยุด กรุณาอ่านต่อ เพราะ
คุนได้โดนคำสาปนี้ไปแล้ว…. อ่านต่อ
เลย
เป็น เรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับเด็กคนนึงใน
จ. พิษณุโลก เด็กคนนี้ชื่อนิ้งเป็นเด็กนัก
เรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ สาม วันนั้นเป็น
วันสอบซ่อม นิ้งได้มาที่ รร เพื่อที่จะ
สอบซ่อม ระหว่างที่รอเพื่อน ๆ อยู่นั้น
นิ้ง ก้อเหลือบไปเห็นสิ่ง ๆ หนี่ง เขาเดิน
เข้าไปใกล้ ๆ กับสิ่ง ๆ นั้น มันคือกล่อง
ใส่กระดาษกล่องหนึ่ง นิ้งนั้นไม่รู้ว่าใน
นั้นมีอะไร แต่เขาก้อได้เก็บกล่องนั้นไป
หลังจากที่เขาสอบซ่อมเสร็จแล้ว นิ้ง
และเพื่อน ๆ ก้อกลับบ้านทันที พวกเขา
อยากรู้ว่าในกล่องนั้นมีอะไรซ่อนอยู่ ตก
กลางคืนนิ้งและเพื่อน ๆ ก้อไปสนาม เตะ
เล่นและเปิดกล่อง ๆ นั้น ข้างในกล่องมี
กระดาษสีดำเขียนอยู่หนึ่งแผ่น ใน
กระดาษแผ่นนั้นเขียนไว้ว่า * สวัสดี เรา
ชื่อ”เปลวเทียน”เป็นเด็กนักเรียนคนนึง
เราถูกฆาตกรโรคจิด ข่มขืนและค่าหมก
อยู่ในป่าแห่งหนี่ง ที่นั่นหนาวเหน็บไม่มี
แม้แต่เสียงหายใจของมนุษย์ เรา
พยายามร้องให้คนมาช่วยแต่ก้อไม่มีใคร
มา ตอนนี้เราเหงาเหลือเกิน จะมีใครมา
อยู่เป็นเพื่อนเราบ้างไหม ถ้าเทอไม่
อยากให้เราลากเทอมาอยู่เป็นเพื่อนกับ
เรา จากนี้ไปเป็นเวลา 7 ชั่วโมง ขอให้
เทอก็อปข้อความข้างบนนี้ ส่งต่อให้สื่อ
อะไรก้อได้ เป็นจำนวน 10 coppy แต่
ถ้าเธอไม่ทำตาม อีก 7 ชั่วโมงนี้ฉันจะ
ไปตามเทอมาอยู่เป็นเพื่อน * หลังจาก
ที่นิ้งได้อ่านนั้น เทอก้อไม่เชื่อ และคิดว่า
มีคนมาแกล้งเป็นเพียงแค่เรื่องไร้สาระ
และไม่ยอมทำตาม 7 ชั่วโมงให้หลัง นิ้ง
และเพื่อน ๆ ก้อตาย โดยที่ไม่มีสาเหตุ
**** เรื่องนี้เป็นเรื่องจริง จนถึงขณะนี้
หมอและตำรวจยังไม่สามารถรู้ได้ว่า เด็ก
เหล่านั้นตายได้เช่นไร _ ตอนนี้พวกเท
อได้อ่านกระทู้นี้ ก้อคงได้รับผลกระทบ
เหมือนกันหมด นั่นคือ เทอจะต้อง
copy ข้อความนี้เป็นจำนวน 10 copy
แต่ถ้าเทอไม่ทำตามที่เด็กคนนั้นขอ
เทอจะต้องไปอยู่เป็นเพื่อกับเด็กคนนั้น อีก
7 ชั่วโมงให้หลัง ขอให้พวกเทอทุกคน
โชคดี.......///////